به تو برنخورد ها اما تا حالا شده از ديوار خانه كسي بالا بروي؟! اصلا مي داني اين كار جزو شغل شريف چه آدم هايي است؟ اگر من هم جاي تو بودم، زود مي گفتم:«دزد»!
اين آدمها هيچوقت نمي توانند به خانه مردم كه مي رسند در بزنند، زنگ بزنند، اعلام حضور كنند، خب دزدند ديگر! براي «سرقت» آمده اند، آمده اند «جان» و «مال» صاحبخانه را ببرند، بدون اجازه اش! مي دانند كه كارشان «زشت» است، «غيرقانوني» است، غيراخلاقي و احمقانه ا ست، «بد» است و كار بد هم هميشه «تابلو»ست! پس بايد يواش بيايند، يواش راه بروند، يواش حرف بزنند، يواش نفس بكشند، يواش ببينند! از «نور» مي ترسند. وقتي خورشيد هست، دست به كار نمي شوند! دستشان هيچوقت روي كليد برق نمي رود، گفتم كه دزدند ديگر!
اما فقط اينها نيستند كه از ديوار خانه مردم مي روند بالا! يك گروه ديگه هم هستند، منظورم ماموران آتش نشاني و ماموران اورژانس ا ست! حتما آنها را ديده اي، بفهمند جايي آتش گرفته يا كسي افقي شده معطل نمي كنند. نردبان مي آورند و سه سوت خودشان را مي رسانند به داخل خانه. حالا خانه مال هر كس كه مي خواهد باشد، بي اجازه مي روند، در نمي زنند، با زنگ كاري ندارند چون مي دانند كه از راه عادي نمي توانند «وارد» شوند. اما از روشنايي باك ندارند، زير خورشيد بهتر هم كار مي كنند، آمده اند «جان» و «مال» صاحبخانه را «نجات» بدهند. بلند بلند حرف مي زنند و بعضي وقتها «عربده» هم مي كشند. راه نمي روند، گرومپ گرومپ مي دوند. آژير مي كشند و خلاصه كاري مي كنند كه زمين و زمان خبردار بشوند و جمع بشوند، خب مامورند ديگر!
دور و برت را نگاه كن. خانه «انديشه» مال تو و تو هم صاحبخانه آني! از ديوار انديشه ات به اين طرف و آن طرف خوب نگاه كن، «صدا» مي آيد، صداي «نردبان»! يكي دارد نردبان مي گذارد كنار ديوار خانه من و تو! اگر خانه ات آتش گرفته، بگو آخ جون بالاخره «آب» رسيد! اگر حال و روزت افتضاح است، بگو خدا را شكر، طبيب آمد؛ اما... اما اگر هيچكدام از اينها نيست، حواست را جمع كن، ببين آنهايي كه دارند مي آيند بالا يواش يواش راه مي روند و پچ پچ كنان با هم حرف مي زنند؟ ببين «مردم» هم دور و برشان جمع شده اند يا هر كه هست خودشان اند و بس؟! فلاني، ترس به دلت راه نده كه جان سايه ها به «پخ» من و تو زرد مي شود و مي ميرد اما دو دستي مراقب باش چون اين جور دزدها با «جان» و «مال» من و تو كاري ندارند، فعلا! آنها چيز ديگري مي خواهند!
فعلا...
اين آدمها هيچوقت نمي توانند به خانه مردم كه مي رسند در بزنند، زنگ بزنند، اعلام حضور كنند، خب دزدند ديگر! براي «سرقت» آمده اند، آمده اند «جان» و «مال» صاحبخانه را ببرند، بدون اجازه اش! مي دانند كه كارشان «زشت» است، «غيرقانوني» است، غيراخلاقي و احمقانه ا ست، «بد» است و كار بد هم هميشه «تابلو»ست! پس بايد يواش بيايند، يواش راه بروند، يواش حرف بزنند، يواش نفس بكشند، يواش ببينند! از «نور» مي ترسند. وقتي خورشيد هست، دست به كار نمي شوند! دستشان هيچوقت روي كليد برق نمي رود، گفتم كه دزدند ديگر!
اما فقط اينها نيستند كه از ديوار خانه مردم مي روند بالا! يك گروه ديگه هم هستند، منظورم ماموران آتش نشاني و ماموران اورژانس ا ست! حتما آنها را ديده اي، بفهمند جايي آتش گرفته يا كسي افقي شده معطل نمي كنند. نردبان مي آورند و سه سوت خودشان را مي رسانند به داخل خانه. حالا خانه مال هر كس كه مي خواهد باشد، بي اجازه مي روند، در نمي زنند، با زنگ كاري ندارند چون مي دانند كه از راه عادي نمي توانند «وارد» شوند. اما از روشنايي باك ندارند، زير خورشيد بهتر هم كار مي كنند، آمده اند «جان» و «مال» صاحبخانه را «نجات» بدهند. بلند بلند حرف مي زنند و بعضي وقتها «عربده» هم مي كشند. راه نمي روند، گرومپ گرومپ مي دوند. آژير مي كشند و خلاصه كاري مي كنند كه زمين و زمان خبردار بشوند و جمع بشوند، خب مامورند ديگر!
دور و برت را نگاه كن. خانه «انديشه» مال تو و تو هم صاحبخانه آني! از ديوار انديشه ات به اين طرف و آن طرف خوب نگاه كن، «صدا» مي آيد، صداي «نردبان»! يكي دارد نردبان مي گذارد كنار ديوار خانه من و تو! اگر خانه ات آتش گرفته، بگو آخ جون بالاخره «آب» رسيد! اگر حال و روزت افتضاح است، بگو خدا را شكر، طبيب آمد؛ اما... اما اگر هيچكدام از اينها نيست، حواست را جمع كن، ببين آنهايي كه دارند مي آيند بالا يواش يواش راه مي روند و پچ پچ كنان با هم حرف مي زنند؟ ببين «مردم» هم دور و برشان جمع شده اند يا هر كه هست خودشان اند و بس؟! فلاني، ترس به دلت راه نده كه جان سايه ها به «پخ» من و تو زرد مي شود و مي ميرد اما دو دستي مراقب باش چون اين جور دزدها با «جان» و «مال» من و تو كاري ندارند، فعلا! آنها چيز ديگري مي خواهند!
فعلا...
نظرات