با ما تماس بگير دانشجو
1- نتايج كنكور هم آمد، مثل هميشه و هر سال پر از حرف و حديث! تبريك عميق و حجيم ما تقديم به همه آنهايي كه امسال لاي يكي از ورق هاي پيك سنجش را كه نگاه كردند، نيم كيلومتر پريدند هوا و ماچ و موچ و خدا دوستت دارم و دنياچقدر قشنگه و... و يك تسليت (توأم با تبريك زيرزيركي) به همه پنچرهايي كه آسمان دل شان راه راه شده و ديفال زندون و كنج قفس وسلطان غم و etc. ضمناً كليه مخاطب هاي صفحه كه امسال دانشجو شده اند و از سد كنكور گذشته اند، سريع و بدون فوت وقت با ما تماس بگيرند و اعلام وضعيت كنند تا ما يك حال دونونه به آنها بدهيم.
2- يك روز بعد از چاپ شدن صفحه هفته پيش مان، آقاي «فريدون خشنود»، آهنگساز كاست جديد آقاي افتخاري با ما تماس گرفت و بعد از كمي كل كل و گپ وگو، شد يكي از رفيق فابريك هاي جديد صفحه نسل سوم. ما هم در مورد خبر هفته پيش مان برايش توضيح داديم كه كار ما يك انتقاد نسل سومي خودماني بوده وگرنه هر صدايي كه صداي عليرضا افتخاري نمي شود! قرار شد بعداً به طور مفصل برخورد از نوع نزديك با هم داشته باشيم و ببينيم چاقوي ما تيزتره يا دمبه اون لذيذتر؟!
3- ساعت 30/8 صبح يكي از روزهاي هفته گذشته وقتي يكي از دانشجويان كارشناسي ارشد آمار دانشگاه شهيد بهشتي جهت آماده كردن غذاي خود وارد آشپزخانه خوابگاه مي شود به محض روشن كردن كبريت، آشپزخانه منفجر شده و شعله هاي آتش او را دربرمي گيرد. به گفته ساير دانشجويان اين خوابگاه، لوله هاي گاز آشپزخانه از ماه ها قبل نشت مي كرده اند. ضمناً به علت آماده نبودن آمبولانس خوابگاه، اين بنده خدا را با تاكسي به بيمارستان منتقل مي كنند. تو هم اگر خوابگاهي باشي حتماً اين وضعيت مشابه را در خوابگاه خودت ديده اي. آمبولانس هاي عهد عتيق كه نه بوق دارند و نه صندلي و نه موتور! وزارت علوم هم كه فعلاً روي هوا تاب تاب مي كند. خلاصه خدا خودش به داد ما برسد.
4- فرانسوي ها يك ضرب المثل دارند كه مي گويند قهرمان نمي ميرد بلكه براي جايي بهتر از اينجا گزينش مي شود. ما ايراني ها هم يك شعر داريم كه مي گويد: هر گل كه بيشتر به چمن مي دهد صفا، گلچين روزگار امانش نمي دهد! محمد اوراز يكي از اكتيوترين بچه مسلمان هاي قهرمان كشورمان پس از فتح بلندترين قله دنيا و به يادگار گذاشتن پرچم سه رنگ ايران برفراز اين قله، ديگر هيچ وقت به روي زمين بازنگشت .مي داني،روح محمد، تشنه جايي بالاتر از اورست بود. بالاي بالا، نزديك خدا!
5- جاي تو خالي، رفتيم جشن خانه سينما. رفتيم ببينيم اعضاي خانواده سينماي مملكت ما چه جوري اند؟ جشن شان چه شكلي است؟ با چي حال مي كنند؟ تريپ هنرمندي يعني چي؟ و... به گمان من تو هم اگر آن روز آنجا بودي، شايد با من هم عقيده مي شدي كه اعضاي خانه سينمايي كه آنجا آمده بودند بيشتر شباهت به يك نوع خاص از خانه هاي گروهي را داشتند. يك جورهايي آدم بيشتر ياد انرژي پارتي هاي برلين مي افتاد تا جشن خانه سينماي جمهوري اسلامي ايران. به قول خدا: فاين تذهبون؟!

نظرات

پست‌های پرطرفدار