قبل از هر چیز سلام

به همین سادگی
حسم دوباره به وطن برگشت و وول وولکام انقلاب کردند که اوهوی صادق مهدی پاشو این انگشتاتو بپاش رو کیبرد و سیخک های وبلاگت رو سوت کن به آسمون خدا!
خدا رو شکر آسمون خدا تنها جاییه که فعلا صاحاب نداره و می شه توی اون قدم رنجه فرمود و اجازه داد که مغز بازیگوشت جفتک بپرونه و انگشتات بوق بوق راه بندازند و دلت هر چه میخواهد خود تنگش، بادبادک هوا کند و برود و برود و پیچ بخورد با بادبادک های همه آدم گنده هایی که دل شان لک زده برای دوران فسقلیت و ....


راستی چقدر در و دیوارهای این وبلاگ بی صاحاب تار عنکبوت بسته
این فضای مجازی اینترنت هم عجب پدیده تعطیل و نازی است ،
می نویسم از این به بعد
فقط به خاطر u !
امایک دست هیچ وقت صداش تو دل برو نیست،پس واسه حفظ آبروی منم که شده دستاتو بهم قرض بده و اصطکاک رفاقت رو پایه باش !

به فکر رنگ سبز پس فردا...

نظرات

پست‌های پرطرفدار